Tuesday, December 28, 2010

ప్రియ నేస్తమా... నీవు ప్రేమించావా? ప్రేమ దొరకక మరనిస్తావా...?





ఒక్క క్షణం మిత్రమా...

నీ మనసుకి గాయం నీ ప్రేమైతే...
నీ గాయానికి మందు నీ లక్ష్యం..
నేస్తమా... నీ లక్ష్యాన్ని సాదన చేసుకో...
అదే నీ ప్రేమకి గుణపాటం...!
నీ ప్రయాణం లో రెండే విషయాల్ని గుర్తుంచుకో...
ఒకటి
సమయం మరొకటి గెలుపు..
"
సమయాన్ని విలువించు,
విజయం నీకు దొరుకుతుంది...!
గెలుపుని రుచించు,
గమ్యం నీ చేరువవుతుంది..!
"

ఉప్పొంగిన ఉత్తేజంతో కొత్త సంవత్సరాన్ని స్వాగతించు..
నీ ప్రతి అడుగులో సరికోత్తదనం చూడు..

ప్రకృతిలో అహ్లాదం, ప్రతి సుమ సుగంధ భరితం..
ఈ కొత్త సంవత్సరంలో నీకు ప్రతి క్షణం ఆనందభరితం..

ఇదే నీకు నా నూతన సంవత్సర ఆహ్వానం మిత్రమా...

Wish You Happy NewYear...
Ur's
రాధా....

Wednesday, August 18, 2010

నశించి పోతున్న మానవత్వమా... !!!


బుక్కెడు కూడుకు దిక్కులేని జనం ఆకలికి అలమటిస్తుంటే...

పైసల కట్టలకు ప్రాణం వచ్చి పరాయిల పాలై పోతుంటే...

కుప్పలు తెప్పలుగా బలైపోతున్న జీవుల చావుల లెక్కలు కడుతుంటే...

ఆవేశం కడలి కెరటంలా కన్నుల్లో ఉప్పొంగుతోంది...!

ఆవేదన అగ్నిజ్వాలలా మనసును దహించివేస్తుంది...!

ఆక్రోడం కట్టలు తెంచుకొని అంతిమ యాత్రకు పరిగెడుతుంది...

బ్రతుకంటే జూదమేనా...???

మానవత్వమా నీవెక్కడ!!!

నీకు, ప్రానముంటే

పంచభూతాల సాక్షిగా,కదులు, మౌనం వాదులు...

శిలలా మిగిలిన భారతమాతకు భవితనివ్వు...


నాకు జన్మనిచ్చి ఊపిరి పోసిన మాత్రుమూర్తి...నీవు...
నీ ప్రేమను పంచి నాకు జివితాన్నిచావు..
గురువై నాకు జ్ఞానవేలుగును పంచావు...
నేస్తానివై నా మనసును క్లుప్తంగా చదివావు...
నా కన్నీటిలో ఒదార్పువై నిలిచావు...
నా ఆనందంలో చిరునవ్వులు చిందించావు...
ఎలా మరువగలను నీ చేతి కమ్మని గోరుముద్దలను...
ఎలా మరువగలను నీ కొంగుచాటు నా చిన్నతనాన్ని...



సదా నీ సేవలో నీ ముద్దుబిడ్డ.....
నీ రాధా........


కని నా పైన పెంచుకున్న మమతను చూసి... భందమంటీ ఏమిటోతెలుసుకున్నాను ...అమ్మ... నను నీ భాద్యతగ మలచుకున్న నీ హృదయాన్ని చూసి...
ఆత్మీయత అంటే ఏమిటో తెలుసుకున్నాను ...అమ్మ..
కుటుంబం కోసం నువ్వు కూర్చిన గౌరవం చూసి..
కుటుంబం పరువేమిటో తెలుసుకున్నాను ...అమ్మ...
ఆత్మీయతను పంచె అనురాగం నీలో చూసి..
అనుభందం అంటే ఏమిటో తెలుసుకున్నాను ...అమ్మ..
అహర్నిశలు కష్టించే నీ శ్రమని చూసి...
కృషి అంటే ఏమిటో తెలుసుకున్నాను ...అమ్మ..
అవమానాల్ని సహించే నీ సహనాన్ని చూసి...
ఓపిక అంటే ఏమిటోతెలుసుకున్నాను ...అమ్మ..
నీ పాదాలతో నందనవనం చేసిన మన ఇంటిని చూసి...
బృందావనం అంటే అమ్మ ఉండే చోటని తెలుసుకున్నాను అమ్మ..

ఇట్లు..

నేను గర్వంగా చెప్పుకునే నీ బిడ్డను....రాధా...

అమ్మ జగతిలో నీకంటే గొప్ప ప్రేమేముంది??


అమ్మ...

నే పలికిన నా తొలి పలుకులు అమ్మ...

ఆనందానికి మరో పేరు నీ దివ్య రూపం అమ్మ....

స్వర్గం అంటే ఏమిటో యదఅలసి నిదురించిన నీ ఒడిలో చూసాను అమ్మ...

అమృతం అంటే ఏమిటో నా నోటికి అందించిన నీ గోరుముద్దల్లో చూసాను అమ్మ...

మనసుకు హాయి అంటే ఏమిటో నను మైమరిపించిన నీ జోలపాటలో చూసాను అమ్మ...

అదృష్టం అంటే ఏమిటో ఇప్పటికికూడా ఇంచైనా తరుగని నీ ప్రేమలో చూస్తున్నా అమ్మ...

ఇట్లు

నువ్వు ముద్దుగా పిలిచే

నీ ముద్దుల బిడ్డ....

Sunday, July 4, 2010

జీవితం అంతుతెలియని సాగరం..


జీవితం అనే సాగరాన్ని ఈదేస్తున్నాము...

మలుపెతో గమ్యమేమిటో తెలియకనే ప్రయనిస్తున్నం...
ఎన్నో అనుభూతులను రుచిచూసం...
పసివయసున నడకలు నేర్చం...
ఎన్నో సార్లు పడ్డాం లేచాం...
అల పరుగులు పెట్టడం నేర్చం..
ఆ పరుగుల వెంబడి ఎన్నో స్నేహాలను కలిసం..
ప్రతి స్నేహం లో కొత్త తనం తెలుసుకున్నాం...
బడిలో చదవటం ... గుడిలో ఆడటం...
ఆ పై ఏవో ఆశలు చిగురెత్తడం...
లేత వయనపు పరువం చూసాం...
ఆ పరువం లో విరహం చూసాం..
ఆ విరహం లో తపనను చూసాం..
ఆ తపనే ప్రేమగా తలిచం...
ఆ తలిచిన క్షణాలే యుగాలుగా గడిపాం..
ఆ పై అది ఆకర్షణ అని మరిచం...
.....
అంతలోనే బాద్యతలు అనే బేతం తరుముతూ వచ్చింది...
గమ్యం అనే పదాన్ని పరిచం చేసింది...
తీరం చేరాలని ఉరకలు పరుగులు పెట్టాం ..
ఆ ఉక్కిసలటలలో ప్రేమకోసం ఎదురు చూసాం..
.
.
.
ఇంకా జీవిత సాగర ఒడ్డులోనే ఉన్నాం...
(సరిపోలేదు నా వయసు సాగరాన్ని వర్ణించడానికి... )


ఇట్లు
మీ
రాధా...

Sunday, June 20, 2010

మా నాన్న గారు...


చిన్నపుడు..
నీ చిటికను వేలు పట్టించి నాకు నడకలు నేర్పించావు...!
నే పెరిగిన సమయంనా నాకు సైకిల్ నేర్పించావు...!
ప్రతి సారి నే పడిన సమయమున నీ చేయన్దిన్చావు... !
నా చేష్టలకు అమ్మ తిడుతుంటే అమ్మను బెదిరించావు...!
అన్నయ్యల కంటే నన్నే ఎక్కువ ప్రేమించావు... !
నే పెరిగిన కొలది నను నీ భాద్యత అనుకున్నావు...
నీ వెంట ఉన్నంత కాలం భయమేమిటో తెలియదు నాకు !
కాని
పెళ్లిడుకి వచ్చానా అని తలుచుకుంటే భయమేస్తుంది నాన్న .....
నాకు ఎగరే రెక్కలు వచ్చాయని ...
నీ చేతిలో నుండి వదిలేస్తున్నావా నాన్న .......


ఇట్లు
నీ
చిన్నారి ....
నువ్వు ముద్దుగా పిలిచే "అమ్మ" ని...