కనురెప్ప కాలం లో కనుమరుగయ్యావు....
కలవై వస్తావని కనులు మూసుకున్నాను....
కాని....
కవితలగా వచ్చి నా కాలాన్ని మీటి...
కావ్యంగా మారి నాకు కనిపించవు....
.
.
.
ఓ నా ప్రియసకుడా నువ్వు కలిసే క్షణం కోసం నిరీక్షిస్తూ వేచివున్న...
నీ
రాధా.....
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment